Het oranjegevoel

Ook hier in Taipei leven we mee met onze jongens! Toen de eerste wedstrijd tegen Italie werd gespeeld, is Bart midden in de nacht opgestaan om in de kroeg de wedstrijd te gaan bekijken. Hoe fanatiek ik ook ben, dit ging mij toch net iets te ver. Maar toen ik vervolgens de uitslag hoorde en ik vernam hoeveel Nederlands er 's-nachts in de kroeg de wedstrijd hadden bekeken, baalde ik er toch wel een beetje van.

Gelukkig was de volgende wedstrijd vrijdagnacht, hier kon ik wel bij zijn zonder de volgende dag vroeg op te hoeven staan. Het was afgelopen vrijdagavond een drukte van jewelste bij de 'Bres Monkeys' kroeg, maar gelukkig wisten we voor de wedstrijd tegen Frankrijk een mooi plekje te bemachtigen. Ik hoef jullie niet te vertellen dat het een geweldige avond was! Ik heb heel wat afgeschreeuwd, en met mij vele andere Nederlanders. Er waren ook Fransen en Taiwanesen (voor Frankrijk) bij, maar die dropen na de wedstrijd natuurlijk af... Terwijl de oranje gekleurde fans nog lang niet naar huis wilden, ging het licht alweer aan. De hint was duidelijk. Tijd om naar huis te gaan.

En dat was misschien maar goed ook, want de volgende dag moest Bart weer hard aan de slag. Het Oosterijkse en Zwitserse bureau voor toerisme in Taipei hadden samen een voetbaltoernooi georganiseerd ter gelegenheid van het EK dat in beide landen wordt gehouden. In de zaal speelden teams van vijf man tegen elkaar. Het Nederlandse team zou bij dit toernooi natuurlijk niet mogen ontbreken. Verder waren er genoeg andere landen vertegenwoordigd, Frankrijk, Italie, Engeland, Rusland etcetera. Gastland Taiwan deed ook mee, en zij kwamen als winnaar uit het toernooi. Nederland heeft een wedstrijd gewonnen en drie gelijk gespeeld. Het team bleef dus ongeslagen. Maar een podiumplaats zat er helaas niet in. De jongens hebben het echter goed gedaan...

Over het oranjegevoel gesproken. Zaterdag heb ik tussendoor nog even een bezoek gebracht aan een mini-expo over Nederland. Georganiseerd door een Chinees/Nederlands echtpaar voor een kleine Taiwanese gemeenschap. Ik had een presentatie (vergelijking Nederland-Taiwan) voor ze gemaakt, en ik was dan ook wel benieuwd naar hoe de expo geworden was. Het zag er allemaal heel goed verzorgd uit; posters met bekende Nederlandse plaatsen, monumenten en personen, een tafel met Nederlandse spulletjes voor de verkoop, een video over Nederland, Nederlands eten en natuurlijk mijn presentatie... Kinderen konden een kleinigheidje winnen door te grabbelen in de grabbelton, en ze konden op de foto met ouderwetse Nederlandse kleren aan. Erg leuk allemaal.

Kortom, het oranjegevoel zat er goed in dit weekend. En hopelijk blijft dat nog even zo!